Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών, η ανεπίσημη εκπαίδευση εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε αρκετές φορές από τη σκηνή, αλλά η ανάγκη για δια βίου μάθηση (LLL) είναι τώρα περισσότερο σχετική από ποτέ. Η οικονομική κρίση, η ανάγκη για νέες δεξιότητες και οι δημογραφικές αλλαγές που αντιμετωπίζει η Ευρώπη έχουν επισημάνει το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η εκπαίδευση ενηλίκων στις στρατηγικές διά βίου μάθησης, συμβάλλοντας σε πολιτικές που αποσκοπούν στην ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης και της ενεργού συμμετοχής στα κοινά.
Σε σχέση με το στόχο αναφοράς της στρατηγικής της ΕΕ 2020, με συμμετοχή τουλάχιστον 15% των ενηλίκων σε επίσημη ή ανεπίσημη εκπαίδευση ή κατάρτιση, είναι προφανές ότι η μη τυπική μάθηση με τη μορφή της εκπαίδευσης ενηλίκων ενσαρκώνει τις αρχές της δια βίου μάθησης, εξαλείφοντας σχεδόν όλους αυτούς τους παράγοντες (ηλικία-οικονομικοί-ψυχολογικοί κλπ.) που αποκλείουν τους ανθρώπους από τη διαδικασία μάθησης.